- ισαίος
- (τέλη 5ου – μέσα 4ου αι. π.Χ.). Ρήτορας. Γεννήθηκε μάλλον στη Χαλκίδα, αλλά έζησε στην Αθήνα και υπήρξε μαθητής του Ισοκράτη και δάσκαλος του Δημοσθένη. Από τους λόγους του (είναι γνωστοί 56 τίτλοι) διασώθηκαν έντεκα, ο τελευταίος από τους οποίους όχι ολόκληρος, και εκτεταμένα αποσπάσματα από έναν ακόμη. Οι λόγοι του Ι. πραγματεύονται θέματα κληρονομιάς και γι’ αυτό αποτελούν την πιο πλούσια πηγή για τη γνώση του αττικού δικαίου σε αυτό τον τομέα. Το ύφος είναι απλό, καθαρό, αλλά πιο στεγνό από αυτό του Λυσία, με τον οποίο συχνά τον συνέκριναν. Ο τόνος του είναι ψυχρός και συχνά επιδεικτικός. Μερικές φορές κατέφευγε σε σοφίσματα, αλλά αυτή ακριβώς η δύναμη προβολής επιχειρημάτων υπήρξε η κύρια αιτία της επιτυχίας του Ι. και της κατάταξής του μεταξύ των δέκα αττικών ρητόρων.
* * *ἰσαῑος, -αία, -ον (Α) [ίσος](μτγν. ποιητ. τ. τού ίσος)1. ίσος2. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἰσαία (ενν. μοίρα)η ισότητα3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ ἰσαῑαίση μερίδα.
Dictionary of Greek. 2013.